Nie wszyscy Indianie są czerwonoskórzy, część druga [HISTORIA]
Wróćmy na chwilę do tego, co czytałeś tydzień temu. Tu i ówdzie, w okolicy, jacyś źli grasują zbóje, straszą bronią, biją, grabią. Nikt nie wie, kto to, choć gdyby sitami eliminacji cedzić, kto na pewno to nie jest, wykluczyć a priori wypadałoby księży, ministrantów, nauczycieli, gospodynie wiejskie, dzieci, a także tych, którzy z racji przynależności zawodowej wydają się takim działaniom nie sprzyjać: regularnym wojskom, urzędnikom, milicjantom. Ale zaznaczyłem w ostatnim zdaniu przed tygodniem, że mimo ogromnej niedorzeczności, tymi zbójami byli milicjanci. No ale jak to jest możliwe, zapytasz. Odpowiem Ci, że w tej historii wiele rzeczy, które – bardzo słusznie – uznajesz za niemożliwe, były na porządku dziennym
Z całym moim uwielbieniem dla westernów nie pamiętam takiego, w którym jakikolwiek szeryf po służbie ściągałby kapelusz, do szuflady chował gwiazdę, a potem ubierał pióropusz, brał łuk i na konno oklep gnał w noc napadać na osadników. Taki scenariusz byłby po prostu niedorzeczny i niezgodny z kanonem, przynależny raczej nie rzeczywistemu światu, a pokrętnej wyobraźni Quentina Tarantino.
Ale pod koniec 1948 roku we wrocławskim więzieniu przy Kleczkowskiej to nie trzej wyimaginowani bohaterowie, ale trzej młodzi mężczyźni siedzieli w celach. Trzej niedawni milicjanci i złoczyńcy jednocześnie. Trzej kowboje i Indianie jednocześnie.
JEŚLI CHCESZ PRZECZYTAĆ WIĘCEJ, KUP E-WYDANIE „TYGODNIKA KRĄG”
Latest posts by Marek Grzelka (see all)
- Historia Nowej Soli: Muszę odejść, ale wrócę - 18 kwietnia 2024
- Nowa Sól: Historia z szyldu - 6 kwietnia 2024
- Marek Grzelka: Póki my, żyjemy [REPORTAŻ Z GRANICY POLSKO-UKRAIŃSKIEJ] - 26 marca 2022
