Tego wydarzenia nie można zapomnieć

29 sierpnia 2017 (red) 0 Comments

„Narodzenie się Solidarności było to przełomowe wydarzenie w historii naszego Narodu i dziejach Europy. Solidarność otworzyła bramy wolności w krajach zniewolonych systemem totalitarnym, zburzyła Mur Berliński, przyczyniła się do zjednoczenia Europy rozdzielonej od czasów II wojny światowej na dwa bloki. Nie wolno nam nigdy tego zatrzeć w pamięci. To wydarzenie należy do naszego dziedzictwa narodowego.” (Jan Paweł II)

Msza za Ojczyznę

W czwartek 31 sierpnia o godz. 18.30 w kościele św. Antoniego w Nowej Soli będzie odprawiona msza za Ojczyznę z okazji 37 rocznicy podpisania porozumień sierpniowych. – Serdecznie zapraszamy do wspólnej modlitwy – mówi Danuta Kubicka, szefowa powiatowych struktur NSZZ Solidarność.

37 lat temu w Stoczni Gdańskiej zostały podpisane porozumienia sierpniowe. Powstały Niezależne Samorządne Związki Zawodowe „Solidarność”. Zrodził się ruch obywatelski, skupiający dziesięciomilionową rzeszę ludzi. Co nas łączyło? Przyświecało nam pragnienie i umiłowanie wolności, wiara w wartości, takie jak: poszanowanie godności ludzkiej, prawo do wyrażania własnych poglądów, troska o wspólne dobro. Różniliśmy się światopoglądami. Na tym polegał pluralizm, uszanowanie odmienności. Trwaliśmy jednak w jedności, którą była solidarność.

Niezapomniana została atmosfera tamtych dni. Wzajemna życzliwość. Wiara i nadzieja. Z dumą podnosiliśmy głowy. Tworzyliśmy prawdziwe społeczeństwo obywatelskie. Dobro ojczyzny i każdego człowieka ponad interes partyjny, ale również własny – to stanowiło istotę naszych dążeń.

Ważną rolę w kształtowaniu naszych postaw odgrywał Kościół i jego duszpasterze. Niezwykle cenna była – i dla nas wciąż pozostała – wiedza płynąca z nauk społecznych kościoła. Domagaliśmy się więc wolnej prasy, prawa do strajków, rehabilitacji prześladowanych i więźniów politycznych, zniesienia represji za przekonania. Żądaliśmy, by podawano do publicznej wiadomości rzetelne informacje o sytuacji społeczno- gospodarczej kraju, umożliwiono wszystkim środowiskom i warstwom społecznym uczestniczenie w dyskusji nad programem reform.

Minęło 37 lat. Doniosłość wydarzeń z lat osiemdziesiątych doceniamy wszyscy. Docenia je również świat. Świadomość uczestnictwa w wielkim dziele „Solidarności” przynosi chlubę, choć różnie potoczyły się losy naszych współbraci. Utrata zdrowia, a nawet życia, internowania, pozbawianie stanowisk pracy, itd.

Dziś, kiedy odwołujemy się do przesłania, które pozostawił nam papież Jan Paweł II:„(…) nigdy: jeden przeciwko drugiemu, jedni przeciw drugim” – nasuwa się refleksja, że w imię świętości, jaką były ideały „Solidarności”, czas wyzwolić się z małostkowych sporów i nieporozumień.
Maria Szczecińska,
działaczka opozycyjna
w czasach komunizmu