Natalia i lustro, za którym czają się lęki
Natalia Butkiewicz, uczennica ostatniej klasy Szkoły Podstawowej nr 8, zdobyła wyróżnienie w 34. Międzynarodowym Konkursie Literackim im. Wandy Chotomskiej
Natalia Butkiewicz o konkursie dowiedziała się od swojej nauczycielki języka polskiego Marii Waligóry. Postanowiła wziąć w nim udział, tak jak i kilku innych jej kolegów. – W szkole jest mocna ekipa lubiąca odreagować na białej kartce – czasami wylewnie, czasami dosadnie i ostro. Zachęcam ich do takich prób pisarskich i jak się okazuje, warto, bo jest to zauważone. Nawet wyróżnienie powoduje, że nabiera się śmiałości. Nie jest też powiedziane, że jeśli dane opowiadanie umknęło w jednym z konkursów, nie zostanie zauważone w drugim. Zawsze mówię uczniom, że podziwiam ich twórczą pracę, dlatego zawsze znajdę cza, żeby zauważyć jakieś usterki czy poprosić o naniesienie korekt – mówi M. Waligóra.
Natalia jest jedną z wielu uczniów gimnazjum, którzy biorą udział w konkursach i prezentują swoje prace na forum już nie pierwszy raz. N. Butkiewicz co roku bierze udział w lubuskim konkursie literackim. Tym razem jej opowiadanie pt. „Lustro” zostało zauważone na 34. Międzynarodowym Konkursie Literackim im. Wandy Chotomskiej. To Konkurs Literackiej Twórczości Dzieci i Młodzieży istniejący od 1984 roku. „Jego celem jest inspirowanie zainteresowań literackich, czytelniczych, rozbudzanie wyobraźni, wrażliwości, podkreślanie i promowanie talentu dziecka, zachęcenie dzieci i młodzieży polonijnej do podejmowania prób literackich w języku polskim, umożliwienie udziału w literackiej zabawie dzieciom specjalnej troski. Ogromne zainteresowanie konkursem potwierdza liczba około 8 tys. zestawów utworów literackich nadsyłanych co roku z ponad 500 szkół podstawowych, gimnazjów, liceów i techników z całej Polski i innych państw” – czytamy na stronie organizatora.
W sumie z Gimnazjum nr 3 wysłanych zostało osiem prac, również wiersze. Szkoła od czterech lat bierze w nim udział. Natalia zdobyła wyróżnienie jako jedyna uczennica ze wszystkich szkół powiatu nowosolskiego.
Co takiego zachwyciło jurorów w jej opowiadaniu? – Napisanie zajęło mi pięć stron maszynopisu. To była praca o lękach. Opowiadała historię dziewczyny, która została wciągnięta na drugą stronę lustra i tam wszystko było inaczej niż w realnym świecie. W wytworzonej przez jej wyobraźnię rzeczywistości panowały lęki. Było tam wszystko, czego ona się bała. I były zadania, przed którymi musiała stanąć, żeby te lęki pokonać i wrócić do realnego świata – opowiada N. Butkiewicz.
M. Waligóra podkreśla oryginalność pracy, aczkolwiek – jak mówi – motyw lustra jest wykorzystywany w wielu utworach. – W pracy Natalii pokazane było nastoletnie spojrzenie na to, że za lustrem jest coś, z czym musimy się zmierzyć sam na sam, odwaga bohaterki. Natalia ma bardzo dojrzałą składnię, piękny styl i myślę, że potrafi dojść do odbiorcy – ocenia M. Waligóra.
– Cenię myśl, która płynie teraz, w tych takich zagonionych, pełnych napięcia psychicznego dla młodych ludzi, czasach. Kiedy stoją, jak Natalia, w klasie trzeciej przed decyzją wyboru: które drzwi otworzyć, do której szkoły wejść, żeby wybrać tę właściwą, czy dać sobie jeszcze czas. A mimo wszystko znajdują jeszcze chwilę dla siebie, by zebrać myśli, skupić się, stanąć obok tych swoich decyzji i umocnić się w swoich przekonaniach – dodaje M. Waligóra.
Dla Natalii wyróżnienie w konkursie Wandy Chotomskiej jest czymś znaczącym. – Jestem dumna z siebie. Nie spodziewałam się, że moje opowiadanie, które tak naprawdę napisałam pod wpływem impulsu, zdobędzie nagrodę. Jestem marzycielką. Lubię historie, które się wykreują w mojej głowie, przelać na papier. Taka akurat się wykreowała i wysłałam pracę, ale nie spodziewałam się, że z ponad 8 tys. prac wyróżnią akurat moją – mówi skromnie N. Butkiewicz. – Może to oznacza, że nie do końca wierzę w siebie, ale to wyróżnienie mi chyba właśnie w tym pomogło, żeby bardziej uwierzyć w swoje zdolności. Koleżankom i kolegom, którzy mają wątpliwości, pisać czy nie, powiem, ze warto zaryzykować. W ten sposób pokazujemy samych siebie i jeśli ktoś ma nas polubić, to właśnie za to, jakimi jesteśmy. Nie warto się chować – dodaje rezolutnie dziewczyna.
